Eindejaarsoverpeinzingen: van nul-op-de-meter tot de eerste klimaatneutrale school

Om de eindejaarscolumn voor Klimaatgroep Holland te schrijven moet je eigenlijk in een bepaalde stemming verkeren. Ietwat melancholisch, met iets van een gevoel van de blues in de pokkel. Een mengeling van een kleine vorm van triestheid in combinatie met de hoop op een mooie of een betere toekomst. Dit om terug te kunnen blikken en vooruit te kijken. Denkend dat je voor het knisperend haardvuur zit. Met allerlei brandende kaarsjes om je heen. Niet alleen om energie te besparen maar ook om je te laten inspireren door het licht. 

Terugblik van de afgelopen jaren

Verlangend keek ik de afgelopen dagen naar mijn mailbox. Zou er nog een mooie eindejaarsquote naar binnen rollen van Klimaatgroep Holland directeur Harry Vaatstra? Bellen durf ik hem bijna niet meer. Twee jaar geleden volgde een diepe zucht en vorig jaar belde ik hem op het vliegveld terwijl hij druk bezig was om in te checken. Altijd bezig en voortdurend onderweg naar morgen. Ongetwijfeld op zoek naar nieuwe innovatieve oplossingen waardoor Moeder Aarde ietwat ontzien kan worden. Door energiereductie of door een langere levensduur van het te gebruiken materiaal. Ingewijden wisten mij al te vertellen dat hij het smoordruk heeft.

Maar heb ik Vaatstra dit jaar eigenlijk wel nodig voor mijn eindejaarsoverpeinzingen? Dit wordt immers al weer het zevende jaar dat ik zo’n eindejaarsverhaal schrijf. Aanvankelijk was het een kerstgedachte, later werd het een eindejaarsterugblik. En in al die jaren zijn er door Harry zulke mooie quotes, boodschappen en nieuwe woorden aan het papier toevertrouwd dat ik daarmee wel een verhaal moet kunnen vullen, dunkt mij. Wordt het niet de hoogste tijd voor een terugblik? Dan hoef ik die beste man niet te storen en kan ik mij lekker door 80 verhalen worstelen op de speciale columnpagina van Klimaatgroep Holland. Aldus geschiedde….

Duurzaamheid en volhoudbaarheid

In 2013 was het meteen raak. Toen de Kerstman in zijn door Klimaatgroep Holland qua binnenklimaat gereguleerde iglo aan het uitrusten was na een rit door het sterk vervulde heelal introduceerde Vaatstra de term volhoudbaarheid. En daarmee sloeg hij de spijker op de kop. Wat hier precies mee bedoeld wordt? “Maar als we iets willen, doe het dan bewust! Kies bewust, denk en kies voor de langere termijn. Korte termijn oplossingen vragen veel energie. Bovendien wordt er te snel weer afscheid van genomen. Kies voor duurzaamheid, kies voor VOLHOUDBAARHEID!”
Zo, die zit. Niet alleen maar tot snelle en goedkope internetoplossingen over gaan maar ook eens nadenken over de houdbaarheid van allerlei producten dus.
Het jaar erop liet ik hem eens nadenken over de vraag of hij er ook voor kon zorgen dat we in het begin van het nieuwe jaar niet een keer weer een Elfstedentocht of de Noorder Rondritten konden meemaken. Nu kan Klimaatgroep Holland natuurlijk uitstekend het binnenklimaat reguleren maar om hetzelfde voor de buitentemperatuur te doen was nog een stapje te ver. Het leverde echter wel een verhaal vol met sterke, heroïsche schaatsverhalen op.

Magische Momenten en nul-op-de-meter

In 2015 volgde een terugblik op tien jaar Klimaatgroep Holland. Wat automatisch inhoudt dat de klimaatbeheersers uit Groningen volgend jaar al weer vijftien jaar bestaan. Tsss, stop de tijd! Het tienjarig jubileum leverde echter bestendige magische momenten op vanuit de prachtig versierde en ingerichte Martinikerk. Met een orgelconcert, een stemimitator en een ontketende Jeroen van der Boom achter zijn piano. Daar denk ik nog wel eens vol weemoed aan terug.
In 2016 introduceerde Harry in een quote voor het eerst de term ‘nul op de meter’. Doelend op het terugdringen van het gasverbruik in zijn installaties naar nul. In de periode waarbij de klok steeds vaker de vijf voor twaalf stand aantikt wil men blijvend een voor(op)loper zijn op het gebied van duurzaamheid.

De eerste klimaatneutrale school

Het telefoongesprek eind 2017 zal ik ook niet licht vergeten. Gaandeweg het gesprek kwam Harry op stoom zonder dat het uit zijn oren kwam. Lyrisch vertelde hij over de eerste klimaatneutrale school die ze in 2017 opgeleverd hadden. Een prachtig stukje werk en iets om vol trots op terug te blikken. En vorig jaar stoorde ik hem dus op het vliegveld. Wel beloofde hij nog enige volzinnen aan het papier toe te vertrouwen. Het duurde uiteindelijk enige dagen totdat die de mailbox inrolden maar dan heb je ook wat. Hij had het over het aanleggen van een noodstroom voor als het even tegenzit. En dat je altijd je eigen koers moet bepalen zonder je gek te laten maken door de markt.

Nu hoop ik maar dat Harry zich daar zelf ook aan houdt in deze laatste maand van het jaar. Opdat de batterij tussen Kerst en Oud & Nieuw weer opgeladen wordt voor 2020. Dat laatste wens ik jullie uiteraard allemaal toe!

Bert Koster is tekstschrijver en schrijft met regelmaat columns voor Klimaatgroep Holland over actuele onderwerpen. Altijd wordt op een grappige of onverwachte wijze een brug geslagen tussen de actualiteit en de innovatieve klimaatoplossingen van Klimaatgroep Holland. Meer informatie: www.bert-koster.nl